Sonny Boy.

Sonny Boy is een waargebeurde roman over Rika van der Lans en Waldermar Nods geschreven door Annejet van der Zijl.  Waldemar is een Surinaamse, donkere student die naar Nederland verhuist. Hij huurt een kamer bij de 17 jaar oudere en blanke Rika van der Lans. Al snel krijgen de twee een relatie en een jaar later wordt hun eerste zoontje geboren. Waldy, alias Sonny Boy. Na 8 jaar trouwen ze en verhuizen ze naar Scheveningen. Daar hebben ze hun eigen pensionnetje, maar als de oorlog uitbreekt moeten ze het pand verlaten. Tijdens de oorlog besluiten ze Joodse onderduikers in huis te nemen. Dit gaat een tijdje goed, maar uiteindelijk worden ze toch verraden, opgepakt en gevangen genomen. Het wordt een zware periode waarin ze van de gevangenis naar vele kampen gaan, steeds verder van huis en steeds verder van elkaar. De vraag blijft, zullen ze elkaar ooit nog terug zien?

Ik heb verschillende samenvattingen over het boek gelezen en vond deze samenvatting het beste.  (de tekst onder het kopje samenvatting) Ik vind dat de schrijver, een scholier uit 6 vwo, op een duidelijke manier de belangrijkste punten van het boek bespreekt.

Zelf vond ik het boek prachtig om te lezen. Het idee dat deze personen allemaal echt hebben bestaan en dat de gebeurtenissen echt hebben plaats gevonden vond ik wel heftig. Het boek leest gemakkelijk en je wilt steeds maar doorlezen om erachter te komen hoe het gaat aflopen. Het boek zet me wel aan het denken. Ik had er eigenlijk nooit over nagedacht hoe het leven voor een donkere jongen in die tijd zou zijn. De meeste verhalen die je hoort gaan toch voornamelijk over de joden en de kampen en niet over de donkere mensen in die tijd.

De Volkskrant heeft in 2004 een recensie gepubliceerd over het boek, geschreven door Aleid Truijens. Persoonlijk vond ik dit een hele goede recensie omdat je zowel iets leest over de mening van de schrijver, als over het plot van het boek. Verder zijn er veel korte recensies geschreven door kranten en tijdschriften als de HP de tijd, de Telegraaf en het NRC Handelsblad. Deze recensies kan je hier lezen.

De thema’s waar het boek vooral over gaat zijn de tweede wereld oorlog en onmogelijke liefdes. Ik heb de tweede wereld oorlog als thema gekozen want het verhaal speelt zich voor een groot gedeelte tijdens deze oorlog af.  Onmogelijke liefdes heb ik ook als thema gekozen omdat de relatie tussen Rika en Waldemar door heel veel mensen niet geaccepteerd wordt.

Ik vind de hoofdpersonen beiden erg dapper.  Ik denk dat je toch stevig in je schoenen moet staan om een relatie aan te gaan als blanke vrouw met een stuk jongere en donkere man. Je weet dat veel mensen dit niet zullen accepteren en dat er een hoop kritiek en problemen zullen volgen. Ook vind ik het heel dapper van ze om joodse onderduikers in hun pension op te nemen. De manier waarop Annejet de personages omschrijft laat je echt met ze meeleven en is zeer prettig om te lezen.

When there are grey skies
I don’t mind the grey skies
You make them blue, Sonny boy
Friends may forsake me
Let them all forsake me
You pull me through, Sonny boy

You’re a sent from heaven
And I know your worth
You’ve made a heaven
For me right here on earth

And then the angels grew lonely
Took you ’cause they’re lonely
Now I’m lonely too, Sonny boy

Dit is het gedicht waarmee het verhaal begint. Het is eigenlijk een liedje, gezongen door Al Jolson en komt uit 1929.