zaterdag 19 januari 2013

Op hoop van zegen


Op hoop van zegen; spel van de zee in vier bedrijven is een toneelstuk geschreven door Herman Heijermans in 1900.  Het verhaal gaat over de zware omstandigheden van de vissers. De hoofdpersoon van het stuk is de 61-jarige vissersweduwe Kniertje. Ze is haar man en twee oudste zonen al verloren terwijl zij op zee waren, en haar twee jongste zonen genaamd Geert en Barend staan op het punt om mee uit te varen aan boord van de 'Op Hoop van Zegen'. Het gerucht gaat dat het schip niet zeewaardig is, maar dit wordt door Reder Bos ontkent. Uiteindelijk zal de boot toch uitvaren, en dit loopt anders af dan gehoopt.

Het stuk speelt zich af in een vissersdorp aan de Nederlandse Noordzeekust en de gebeurtenissen zijn niet zomaar verzonnen. Het verhaal is realistisch en Heijermans gebruikte de indrukken die hij had in de jaren dat hij zelf aan zee woonde als inspiratie voor het schrijven van het stuk.

maandag 7 januari 2013

Marte Jacobs.


Marte Jacobs is een psychologische roman geschreven door Hans Maarten Timotheus Krabbé, afgekort Tim Krabbé en vertelt het verhaal van een jonge, succesvolle dichter, Emile Binnenbaum, die hopeloos verliefd is op het mysterieuze, onbereikbare en 6 jaar jongere  meisje genaamd Marte Jacobs. In het boek worden vooral de ontmoetingen die in het verleden tussen Emile en zijn jeugdliefde Marte plaats hebben gevonden beschreven. In het laatste hoofdstuk, wat zich 35 jaar later afspeelt, lees je als lezer hoe het leven van Marte is afgelopen.

Een belangrijke gebeurtenis is dat Marte op haar 18de zelfmoord pleegt. Omdat dit naar mijn mening wel een van de belangrijkste punten van het boek is, heb ik besloten om wat extra onderzoek te doen naar zelfmoord onder jongeren. Jongeren zijn in dit geval mensen onder de 25.

Zelfmoord plegen is het opzettelijk beëindigen van je eigen leven. De persoon in kwestie ziet het leven niet meer zitten en besluit er zelf een einde aan te maken. In 2009 verscheen er een bericht van het Nederlands Jeugdinstituut dat kopte: 'Zelfmoord onder jongeren steeds belangrijkere doodsoorzaak.'  We spreken hier over ongeveer 750 jongeren per jaar, wat een stijging is van 36% in vergelijking met 40 jaar geleden. Als je kijkt naar andere oorzaken van doden onder jongeren staat zelfdoding na verkeersongelukken toch op de tweede plaats. Opvallend is vooral de manier waarop de jongeren zelfmoord plegen. 40 jaar geleden was jezelf ophangen verreweg de meest voorkomende manier om een einde aan het leven te maken (37%). Dit percentage is wel is waar redelijk gelijk gebleven, maar het percentage jongeren wat voor de trein springt is van is op het moment ergens rond de 39% wat vroeger toch stukken lager lag. Wat ook opvallend is, is het feit dat onder volwassenen het nemen van een overdosis pillen een redelijk veel voorkomende manier is om er een eind aan te maken (20%), terwijl deze manier bij jongeren eigenlijk nauwelijks voorkomt.
Hierboven hebben we het gehad over dodelijke pogingen. Maar onder jongeren ligt het aantal niet-dodelijke pogingen ook opvallend veel hoger dan bij volwassenen. De methode die hier dan het meeste voorkomt is zelfbeschadiging. Jaarlijks plegen ongeveer 94.000 mensen een zelfmoordpoging, dit zijn wel de pogingen van volwassenen en jongeren samen.

Er is niet een opvallend vaak voorkomende oorzaak voor zelfdoding onder de jongeren. Vaak zijn het meerdere factoren die meespelen. Over het algemeen hebben de suïcidale jongeren een slecht zelfbeeld en zijn ze hopeloos over hun toekomst. Ook denken de meesten er al langere tijd over na om zelfdoding te gebruiken als manier om uit de problemen te komen. Zelfmoordpogingen zijn ook vaak een schreeuw om hulp van de persoon naar de buitenwereld toe.